خاطرات ژيلا بنی يعقوب در زندان را در روزهایی می خوانم که خبر زندانی شدن پاريس هيلتون در رسانه های آمريکا منتشر شده است. داشتم فکر می کردم که چه اندازه تفاوت در برخورد با شهروندان، در دو کشور می تواند وجود داشته باشد!

ژيلا بنی يعقوب می گويد که زندانيان زن به آب آشاميدنی دسترسی نداشته اند، در نيمه های شب بازجویی می شده اند و از هواخوری هم خبری نبوده است! از اين طرف هر روز می بينی که در اخبار اینجا، حوادث مربوط به زندانی بودن هيلتون منتشر می شود که امروز فلان کار را کرد و بهمان کار را! به او پيشنهاد شد که در ازای پرداخت پول به زندانی برود که امکانات رفاهی بهتری دارد و ...!


و جالب اینجاست که اولی روزنامه نگاری است که در ايران به دليل شرکت در تجمعی اعتراضی بازداشت شده و دومی بازیگر سینما که به دليل رانندگی بدون گواهينامه دستگير شده است! پس مرگ بر جامعه کاپيتاليستی که حقوق شهروندانش را پايمال می کند و زنده باد عدالت اسلامی!